การเคลื่อนที่จากจุดหนึ่งไปยังอีกจุดหนึ่งของมนุษย์โดยลำพังไร้ซึ่งอุปกรณ์ช่วยเหลือใดใดได้เร็วที่สุดแล้วคงหนีไม่พ้นการวิ่ง กระนั้นวิธีการดังกล่าวก็มีข้อจำกัดหรืออุปสรรคจากสภาพแวดล้อมเข้ามาเกี่ยวข้อง แต่เชื่อหรือไม่ว่ามีกีฬาเอ็กซ์ตรีมประเภทหนึ่งที่ผู้เล่นสามารถก้าวข้ามข้อจำกัดเรื่องดังกล่าวได้ ไม่เพียงเท่านั้นมันได้รับความนิยมอย่างมากในกลุ่มคนรุ่นใหม่ที่รักความท้าทาย นั้นคือ “ปาร์กัวร์” (Parkour) หรือที่ผู้คนส่วนใหญ่รู้จักกันในชื่อว่า “ฟรีรันนิ่ง” (Free Running) ทั้ง ๆ ที่ความเป็นจริงกีฬา 2 ประเภทนี้มีความเหมือนและแตกต่างกันอยู่

ปาร์กัวร์ ฟรีรันนิ่ง ความเหมือนที่แตกต่าง

ปากัวร์ มีจุดเริ่มต้นในฝรั่งเศส จุดประสงค์เริ่มแรกไม่ใช้เพื่อการแข่งขันใดใด แต่เป็นการฝึกเคลื่อนย้ายตัวเองก้าวข้ามอุปสรรคสภาพแวดล้อมในธรรมชาติ ให้มีประสิทธิภาพมากที่สุด โดยเฉพาะอย่างยิ่งในสถานการณ์ฉุกเฉิน ทักษะต่าง ๆ  ที่นำมาใช้จะเป็นการกระโดด การปีน หรือท่าทางพิเศษอื่น ๆ แต่ส่วนใหญ่ที่เห็นเป็นการฝึกและเล่นกันในย่านชุมชน เช่น อาคาร บ้านเรือน ตึกสูง เมื่อฝึกจนชำนาญจะส่งผลให้เกิดความอดทนจากร่างกายที่แข็งแกร่งขึ้นไม่ต่างจากการออกกำลังกายในยิมจนสามารถควบคุมร่างกายรวมถึงสมาธิให้เกิดความสมดุลของท่วงท่า ส่งผลต่อการเคลื่อนไหวได้อย่างลื่นไหลผนวกความคิดอันสร้างสรรค์ในการข้ามอุปสรรคที่ขวางกั้นได้อย่างแม่นยำและมีสติ ส่วนประสิทธิผลในการวัดทักษะความสามารถคือความเร็วในการไปถึงจุดหมายหรือเส้นชัย  

ส่วนฟรีรันนิ่งนั้นถือเป็นการวิวัฒน์มาจากปาร์กัวร์ ให้มีการเคลื่อนไหวในท่วงท่าที่สวยงามอันมาจากความคิดสร้างสรรค์ที่จะผ่านข้ามอุปสรรค สังเกตง่าย ๆ จะพบว่ามักจะใช้การตีลังกาอยู่บ่อยครั้งด้วยท่าที่สวยงามตื่นตามากกว่าประสิทธิผลในการข้ามอุปสรรคด้วยวิธีที่เรียบง่าย หรือพูดให้เข้าใจคือง่าย ๆ ไม่ทำทุกอย่างต้องโชว์ลีลากันสักหน่อย เช่นแทนที่จะกระโดดลงมาจากที่สูงลงสู่พื้นกลับใช้การกระโดดตีลังกาลงมาแทน หรือวิ่งธรรมดา ๆ บนกำแพงมันเรียบง่ายเกินไปต้องตีลังกาไปด้วย จึงไม่ต่างจากท่วงท่าของเหล่าสตั๊นท์แมนภาพยนตร์แอ็คชั่นยุคหนึ่งที่ต้องรับแอ็คเสียจนเกินเลยความ อย่างไรก็ตามสำหรับฟรีรันนิ่งแล้วสิ่งเหล่านี้ไม่ใช่ความฟุ่มเฟือยแต่หมายถึงการเรียกเรทติ้งจากคนดูและคะแนนยามลงสังเวียน นอกจากนี้ความต่างอีกสิ่งหนึ่งคือใช้พื้นที่ในการเล่นค่อนข้างน้อยหรือจำกัดด้วย ต้องคำนึงในเรื่องความปลอดภัยในเพื่อการโชว์ลีลาท่าทางได้อย่างเต็มที่ไปพร้อมกับประยุกต์พื้นที่เข้ากับความคิดสร้างสรรค์ประกอบกับความสามารถและความสมดุลเพื่อให้ได้ท่วงท่าที่งดงามน่าประทับใจ

ด้วยรายละเอียดดังกล่าวจึงทำให้ฟรีรันนิ่งได้รับความนิยมในวงกว้างกว่าปาร์กัวร์ ที่ค่อนข้างอยู่ในแวดวงหรือกลุ่มที่แคบกว่า สรุปกันง่ายก็เหมือนงานสารคดีที่นำเสนอความจริงกับภาพยนตร์ที่นำเสนอเรื่องจินตนาการที่ต่อเติมเสริมแต่งเพื่อสนองผู้ชม  

อย่างไรก็ตามไม่ว่าจะเป็นปาร์กัวร์หรือฟรีรันนิ่ง ก็ล้วนแล้วต้องอาศัยการฝึกฝนทักษะอย่างหนักหน่วงไม่ต่างจากกีฬาประเภทอื่น ๆ ซึ่งกว่าจะเล่นได้ก็ต้องมีเจ็บเนื้อเจ็บตัวบ้าง สิ่งเหล่านี้คือความท้าทายเพราะเมื่อใดที่สามารถทำท่ายากเสี่ยง ๆ ได้ ผลที่ได้กลับมาอาจไม่ใช่เหรียญรางวัลหรือคำชม แต่มันคือหัวใจที่พองโตกับความปลื้มใจของตัวเอง